Παρουσίαση του βιβλίου του "Οι Αριθμοί και άλλες μαθηματικές ψηφίδες στο έργο του Ο. Ελύτη" του Θ. Τριανταφύλλου

Την Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012 στις 8:00μ.μ. στο βιβλιοπωλείο ΧΑΡΤΑ (Σκενδεράνη 16Β, Βόλος, τηλ:2421033250) παρουσιάζεται το βιβλίο «Οι Αριθμοί και άλλες Μαθηματικές ψηφίδες στο έργο του Οδυσσέα Ελύτη» του Θανάση Τριανταφύλλου, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ. Η παρουσίαση συνδιοργανώνεται από τις εκδόσεις ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ, τον Σύνδεσμο Φιλολόγων Ν. Μαγνησίας, την Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία (Παράρτημα Βόλου),την εταιρεία Θαλής και οι Φίλοι και το βιβλιοπωλείο ΧΑΡΤΑ.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:
· Θωμάς Μπεχλιβάνης, Προϊστάμενος Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης Δ.Ε. Περ/κής Δ/νσης Εκπ/σης Θεσσαλίας, Δρ. Νεοελληνικής Φιλολογίας
· Κώστας Καραμπάτσας, Διοικητής Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας, Γραμματέας Ε.Μ.Ε. (Παράρτημα Λάρισας).
κα ι ο συγγραφέας
Τον συντονισμό της εκδήλωσης θα κάνει η Μάγδα Δρυμωνίτου, Σχολική Σύμβουλος Μαθηματικών Ν. Μαγνησίας.
Το βιβλίο «Οι Αριθμοί και άλλες Μαθηματικές ψηφίδες στο έργο του Οδυσσέα Ελύτη» του Θανάση Τριανταφύλλου είναι μια πρωτότυπη μελέτη που στοχεύει στη μαθηματική ιχνηλασία σε μη μαθηματικά κείμενα, όπως είναι και ο υπότιτλός του.

Ο Θανάσης Τριανταφύλλου είναι επίτιμος Σχολικός Σύμβουλος Μαθηματικών, αφού υπηρέτησε από τη θέση του Σχολικού Συμβούλου στους νομούς Τρικάλων, Καρδίτσας και Λάρισας. Χρημάτισε Προϊστάμενος Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης Δ.Ε. της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Θεσσαλίας μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2010, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε.

Το βιβλίο προλογίζει ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Θεόδωρος Χρηστίδης και το συνοδεύει επίμετρο του Προϊσταμένου Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης Δ.Ε. Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Θεσσαλίας Θωμά Μπεχλιβάνη.

Παρουσίαση του βιβλίου "Ωάρια της Αβύσσου" του Κ. Λουδοβίκου

Τη Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012 στις 8:30μ.μ. στο βιβλιοπωλείο ΧΑΡΤΑ (Σκενδεράνη 16Β, Βόλος, τηλ:2421033250) παρουσιάζεται το βιβλίο του Κώστα Λουδοβίκου “Ωάρια της Αβύσσου”, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης. Στον ίδιο χώρο θα πραγματοποιηθεί έκθεση με τα αυθεντικά σχέδια της έκδοσης. (Διάρκεια έκθεσης:17-21 Δεκεμβρίου 2012).

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:

Αντώνης Σμυρναίος, Πανεπιστημιακός
Έρρικα Γκουτενσβάγκερ, Πανεπιστημιακός - χαράκτρια
και ο συγγραφέας.
Ποιήματα θα διαβάσει η ηθοποιός Βάσω Πατιού.
Για το βιβλίο του “Ωάρια της Αβύσσου”, που περιλαμβάνει σχέδια και ποιήματα, ο Κώστας Λουδοβίκος σημειώνει:
“Με τον κοινό και γενικό τίτλο “Ωάρια της Αβύσσου”, και με το πλήρωμα ενός προσωπικού καιρού, συγκροτείται εδώ οργανικά μια διπλή πνευματική γέννα, η οποία καρποφορεί από κοινού μια συλλογή 30 ποιημάτων και μαζί της μια ξεχωριστή εικαστική ενότητα 30 επίσης σχεδίων...
Η εναρκτήρια αλλά καταλυτική αφορμή και για την εικαστική-σχεδιαστική ενότητα και για την ποιητική συλλογή, στάθηκαν τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στην Αθήνα και στις μεγαλύτερες ελληνικές πόλεις τον Δεκέμβρη του 2008....”

Μαύρο σύννεφο χρόνου

Που οι άκρες του λαμπυρίζουν από δάκρυα άκτιστα

Οι αρχαίες σαρκοφάγοι ονειρεύονται

Κι απ' τη θεόρατη και μητρική σκιά

Καταμεσής στον ήλιο του μεσημεριανού αέρα

Του μέλλοντος τα φέρετρα εκπορεύονται

...................................................................................

Ο Κώστας Λουδοβίκος γεννήθηκε στο Βόλο το 1961. Έχει κάνει σπουδές Ζωγραφικής, Ιστορίας της Τέχνης και Νομικής. Στα έργα του περιλαμβάνονται έργα ζωγραφικής, τοιχογραφίες, βυζαντινές εικόνες, σχέδια και ποιήματα. Δημιουργεί και εκθέτει στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει βραβευτεί σε διεθνείς διαγωνισμούς. Είναι μέλος του Αρχείου Ελλήνων Καλλιτεχνών στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ. Η εικαστική του παραγωγή περιλαμβάνεται στην Τράπεζα Εικόνων ADAGP στο Παρίσι.

Το βιβλιοπωλείο – καφενείο ΧΑΡΤΑ

και η συγγραφέας ΔΑΦΝΗ ΦΙΛΙΠΠΟΥ,

με αφορμή την επανέκδοση του ημερολογίου της για το 2013 “365 ΜΕΡΕΣ ΓΟΝΙΟΣ” (εκδόσεις Καστανιώτη),

προσκαλούν τους γονείς

το Σάββατο 8 Δεκεμβρίου στις 12 το μεσημέρι

σε ανοιχτή συζήτηση με τη συγγραφέα

 

Στις μέρες μας όλο και περισσότερο συρρικνώνεται ο χρόνος που διαθέτουμε τόσο εμείς όσο και τα παιδιά μας για να «συναντιόμαστε» ουσιαστικά. Τα τελευταία χρόνια, αυτήν την έλλειψη, αρκετοί γονείς την αναπλήρωναν με πληθώρα αγαθών και παροχών.

Σήμερα με την παρούσα οικονομική κρίση, αυτό, για τους περισσοτέρους, δεν είναι εφικτό. Ανεξάρτητα όμως αν είναι εφικτό, είναι αποτελεσματικό και εποικοδομητικό για την σχέση; Μπορεί να καλύψει την ανάγκη των παιδιών μας για ουσιαστική επικοινωνία; Την ανάγκη τους να μας νιώθουν δίπλα τους και να μας έχουν συμμάχους στην ζωή τους;

Γνωρίζουμε ότι η αυθεντική και θετική επικοινωνία μέσα στην οικογένεια είναι πρωταρχικής σημασίας για την συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών. Μέσα στην οικογένεια μαθαίνουν αρχικά να αγαπούν και να εκτιμούν τον εαυτό τους και τους άλλους, να σχετίζονται και να ζουν μαζί. Μαθαίνουν βιωματικά τις ανθρώπινες αξίες, όπως την αυτοεκτίμηση, την υπευθυνότητα, την ικανοποίηση, τον αλληλοσεβασμό, την κατανόηση, την συνεργασία κ.τ.λ., και τις υιοθετούν. Ανάλογα με τις εμπειρίες επικοινωνίας, κυρίως τις πρώιμες, που έχουν τα παιδιά μέσα στον οικογένεια, διευκολύνονται ή εμποδίζονται να αναπτύξουν συναισθηματική νοημοσύνη και δεξιότητες που θα τους επιτρέψουν να κάνουν τις αξίες αυτές τρόπο ζωής, ώστε να καταφέρουν να ζήσουν μια ζωή δημιουργική, με αξιοπρέπεια και σεβασμό για τον εαυτό τους και τους άλλους.

Στις σελίδες του ημερολόγιου οι γονείς θα ανακαλύψουν νέες πληροφορίες και ίσως απαντήσεις σε ερωτήματα που τους απασχολούν για την σχέση με τα παιδιά τους ,τα όρια στο διάβασμα, την τηλεόραση, την τιμωρία, την θετική επικοινωνία, την ανάπτυξη της πρωτοβουλίας, της δημιουργικότητας, της συναισθηματικής νοημοσύνης και άλλα.

Στην συνάντηση του Σαββάτου θα συζητηθούν αρκετά από τα θέματα που θίγονται στο ημερολόγιο και θα δοθεί χρόνος για να εκφραστούν ερωτήσεις και προβληματισμοί.

Η Δάφνη Φιλίππου είναι ψυχιατρική κοινωνική λειτουργός, ψυχοθεραπεύτρια Gestalt, εμψυχώτρια ομάδων, π. Επίκουρος Καθηγήτρια κοινωνικής εργασίας του ΤΕΙ Αθήνας .

Σπούδασε και εργάστηκε στην Αθήνα και το Παρίσι στον τομέα της ψυχιατρικής, της ψυχοθεραπείας και της εκπαίδευσης φοιτητών και επαγγελματιών.

Μεγάλωσε τον γιό της και βοήθησε πολλούς γονείς να μεγαλώσουν τα δικά τους παιδιά, βρίσκοντας απαντήσεις στα ερωτήματά τους, μέσα από τη συμμετοχή τους στα βιωματικά σεμινάρια που εμψυχώνει από το 1985. Τα ερωτήματα όλων αυτών των γονιών την ενέπνευσαν για την δημιουργία του ημερολογίου, με τίτλο «365 ημέρες γονιός» που κυκλοφόρησε τη από τις εκδόσεις Καστανιώτης. Από τις ίδιες εκδόσεις κυκλοφορούν τα βιβλία της: «205 βιωματικές ασκήσεις για την εμψύχωση ομάδων» και «Ιστορίες για να ονειρεύεσαι, παιχνίδια για να μεγαλώνεις».

Ο ποιητής Μιχάλης Γκανάς στη Χάρτα

Την Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012 στις 8:30 μ.μ. στο βιβλιοπωλείο – καφενείο ΧΑΡΤΑ (Σκενδεράνη 16Α-Β, Βόλος, τηλ: 2421033250) φιλοξενείται ο ποιητής Μιχάλης Γκανάς με αφορμή το βιβλίο του 'Άψινθος” που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Μελάνι.

Προλογίζει ο συγγραφέας Κώστας Ακρίβος.

Ο Μιχάλης Γκανάς γεννήθηκε στον Τσαμαντά Θεσπρωτίας το 1944.

Από το 1962 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Παρακολούθησε Νομικά χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Βιβλιοπώλης για μία δεκαπενταετία, συνεργάστηκε αργότερα με την κρατική τηλεόραση ως επιμελητής λογοτεχνικών εκπομπών και σεναριογράφος. Από το 1989 έως το 2005 εργάστηκε ως κειμενογράφος σε διαφημιστική εταιρία.
Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες, ενώ στίχοι του έχουν μελοποιηθεί από γνωστούς Έλληνες συνθέτες. Μετέφρασε τις Νεφέλες του Αριστοφάνη για το Θέατρο Τέχνης – Κάρολος Κουν και τους Επτά επί Θήβας του Αισχύλου για το ΔΗΠΕΘΕ Πατρών.
ΤΟ 1994 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για το βιβλίο του Παραλογή, το 2009 με το βραβείο Καβάφη, και το 2011 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το σύνολο του ποιητικού του έργου.

Λίγα φύλλα λίγα πουλιά

στο τέλος του φθινοπώρου.

Νύχτα ω σκοτεινέ βατήρα της ψυχής μου.

Τελευταίο χορτάρι

τελευταίος άνεμος πάνω στη γη.

Σκοτεινή μητέρα

χτυπάει ακόμα η ζεστή σου καρδιά.

“Αψινθο τιτλοφορεί ο ποιητής και στιχουργός Μιχάλης Γκανάς τη μεγάλη ποιητική του σύνθεση που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μελάνι. Ποιήματα που έχουν αφορμή τον κλονισμό της φύσης αλλά και τη σύγχρονη κρίση, όπως τη «διαβάζει» ένας ποιητής.

«Αψινθος είναι ένα αστέρι που αναφέρεται στην Αποκάλυψη, το οποίο πέφτει από τον ουρανό, δηλητηριάζει τα νερά και πεθαίνουν οι άνθρωποι επειδή "επικράνθησαν"» λέει ο Μιχάλης Γκανάς. «Είναι όμως και το φυτό, η αψιθιά, από το οποίο βγαίνει το αψέντι, το ποτό των καταραμένων ποιητών, του Μποντλέρ και των φίλων του».

Παρουσίαση του βιβλίου του Βασίλη Τσιράκη "Σελανίκ"

Την Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012 στις 8:30 το βράδυ στο βιβλιοπωλείο – καφενείο ΧΑΡΤΑ (Σκενδεράνη 16Α-Β, Βόλος, τηλ: 2421033250) παρουσιάζεται το ιστορικό μυθιστόρημα του Bασίλη Τσιράκη “Σελανίκ” που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Τόπος.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν: Αντώνης Αντωνίου, ιστορικός
                                             Μιχάλης Δικαιάκος, ψυχίατρος
                                             και ο συγγραφέας

Σελανίκ ή Σολούν ή Σαλονίκ, οι ονομασίες της πολυεθνικής Θεσσαλονίκης στην περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας και αφετηρία του μυθιστορήματος οι κοσμογονικές αλλαγές που πυροδότησε η κατάρρευσή της. Μέσα από τη ζωή τριών οικογενειών ξετυλίγονται τα γεγονότα και οι ανατροπές που συγκλονίζουν την πόλη φτάνοντας ως το Παρίσι και τη Ζυρίχη, από την παραμονή πρωτοχρονιάς του 1900 ως το φθινόπωρο του 1916. Τρομοκρατικές ενέργειες, η επανάσταση των νεότουρκων, η Φεντερασιόν, οι πρώτες εργατικές απεργίες, δύο επιδημίες και μια χρεοκοπία, δυο συνεχόμενοι τοπικοί πόλεμοι, η δολοφονία ενός βασιλιά, η απόβαση της Αντάντ, ο διχασμός και η εθνική Άμυνα, διαμορφώνουν ένα εκρηκτικό σκηνικό που σημαδεύει βαθιά την πόλη και τους ανθρώπους της. Και δίπλα σ' όλα αυτά οι φιγούρες του νεαρού Κεμάλ Ατατούρκ, του Αβραάμ Μπεναρόγια, του στρατηγού Σαράιγ, αλλά και του Πικάσο και του Λένιν. Οι έρωτες, οι φιλίες, οι μεγάλες προσδοκίες, δοκιμάζονται σκληρά στις μυλόπετρες της ιστορίας, που πορεύεται με τους δικούς της κανόνες και είναι τελικά ο μεγάλος πρωταγωνιστής. "...κι όλα αυτά μέσα σε δεκατρία μόλις χρόνια, η ιστορία προχωρά με τα κέφια της, άλλοτε σέρνεται βαριεστημένα κι άλλοτε τρέχει πίσω από το χρόνο". Ο Βασίλης Τσιράκης γεννήθηκε στην Καρδίτσα το 1961. Τα εφηβικά του χρόνια τα πέρασε στον Βόλο, ενώ από το 1980 ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη, όπου και σπούδασε στο φυσικό τμήμα του ΑΠΘ. Αρθογραφεί για θέματα τέχνης και πολιτισμού στον περιοδικό Τύπο και στο διαδίκτυο. Εργογραφία: "Θεσσαλονίκη 2003", ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, 2003. "Οι ποδηλάτες του χρόνου", μυθιστόρημα, εκδόσεις "Κοχλίας" 2004. "Ακορντεόν, βιολί και φυσαρμόνικα", μυθιστόρημα, εκδόσεις "ΚΨΜ" 2007. "Μετεωρολογικό δελτίο", θεατρικό, 2009. "Ένα συν ένα", ταινία μικρού μήκους μυθοπλασίας, 2010.

Ο Θωμάς Κοροβίνης διαβάζει το βιβλίο του "Το Αγγελόκρουσμα"

Την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012 στις 8:30 το βράδυ οι εκδόσεις Άγρα και το βιβλιοπωλείο – καφενείο ΧΑΡΤΑ (Σκενδεράνη 16Α-Β, Βόλος, τηλ: 2421033250) διοργανώνουν στο πατάρι του βιβλιοπωλείου μια εκδήλωση με το συγγραφέα Θωμάς Κοροβίνη που διαβάζει το αφήγημά του “Το αγγελόκρουσμα – Η τελευταία νύχτα του κυρ-Αλέξανδρου” .

Το πεζογράφημα "Το αγγελόκρουσμα: Η τελευταία νύχτα του κυρ-Αλέξανδρου" του Θωμά Κοροβίνη είναι μια αυτοαφήγηση που ξεκινάει την επομένη της Πρωτοχρονιάς του 1911, όταν ο κυρ-Αλέξανδρος αρχίζει να εκμετρεί το ζην, παρακολουθεί όλη τη δοκιμασία του χαροπατημένου και κορυφώνεται δύο νύχτες μετά για να καταλήξει στο "θαύμα" του τέλους αυτού του ανεπανάληπτου θνητού, που έχει αυτοσυστηθεί ως "ξένος του κόσμου και της σαρκός", και ο οποίος παραδίνει την ψυχή του και μας αποχαιρετά κλείνοντας με το ίδιο του το χέρι τα μάτια του. Το αφήγημα μπορεί να διαβαστεί είτε σε μοναχική αυτοακρόαση είτε μπροστά σε άλλους, ενώπιον του κοινού, ως μονόλογος. Ή να παρουσιαστεί ως πολυπρόσωπη θεατρική παράσταση όπου τους βασικούς ρόλους θα κρατούν οι τρεις πρωταγωνιστές: ο ίδιος ο κυρ-Αλέξανδρος, που ξεδιπλώνει τα αισθήματα, τους λογισμούς, τους απολογισμούς και τα οράματά του καθώς, εξομολογούμενος την τελευταία νύχτα της ζωής του, νιώθει το αγγελόκρουσμα του θανάτου· ο αναγνώστης και ιεροψάλτης, στον οποίο αναλογούν τα χωρία της εξοδίου ακολουθίας και των λοιπών εκκλησιαστικών κειμένων· και έτερος αναγνώστης, ο οποίος διαβάζει τα εμβόλιμα αποσπάσματα από διάφορα πεζά του Παπαδιαμάντη που έχουν διασπαρεί στο κυρίως κείμενο. Συμπληρωματικοί είναι οι ρόλοι των τεσσάρων αδελφάδων του, που παρευρίσκονται διακριτικά στη σκιαθίτικη κατοικία του μελλοθάνατου, καθώς και των φίλων του της Αθήνας και της Σκιάθου, λογίων, συμποτών, ταβερνιάρηδων, βιοπαλαιστών, ιερέων, ξωμάχων, αλλά και των ηρώων των αφηγημάτων του που τον επισκέπτονται απροσκάλεστοι την κρισιμότερη ώρα, όπως η Φραγκογιαννού και οι άλλοι. Ο Θωμάς Κοροβίνης γεννήθηκε το 1953 στη Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης. Εργάστηκε ως φιλόλογος στη μέση εκπαίδευση. Από το 1988 έως το 1996 έζησε στην Κωνσταντινούπολη, υπηρετώντας στο Ζάππειο και το Κεντρικό Παρθεναγωγείο της. Εδώ και χρόνια ερευνά πτυχές του ελληνικού και του τουρκικού λαϊκού πολιτισμού καθώς και τις σχέσεις μεταξύ τους. Συνεργάζεται με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Από το 1995 μέχρι και το 1999 εργάστηκε ως παραγωγός και επιμελητής ραδιοφωνικών εκπομπών στον 9,58. Έγραψε τα βιβλία: "Τουρκικές παροιμίες", "Κανάλ ντ' Αμούρ", "Τα πρόσωπα της Σωτηρίας Μπέλλου", "Φαχισέ Τσίκα", "Σκανδαλιστικές και βωμολοχικές ελληνικές παροιμίες", "Κωνσταντινούπολη, λογοτεχνική ανθολογία: Τούρκοι ποιητές υμνούν την Κωνσταντινούπολη", "Ο Μάρκος στο χαρέμι", "Το χτικιό της Άνω Τούμπας", "Οι ασίκηδες", "Οι ζεϊμπέκοι της Μικράς Ασίας", "Όμορφη νύχτα", "Σμύρνη: μια πόλη στη λογοτεχνία", "Ο γύρος του θανάτου", "Το αγγελόκρουσμα", κ.ά. Το 1995 βραβεύτηκε με το βραβείο Αμπντί Ιπεκτσί. Το 2011 με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το βιβλίο του "Ο γύρος του θανάτου", με θέμα την υπόθεση του "Δράκου του Σέιχ-Σου", Αριστείδη Παγκρατίδη. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Είναι επίσης συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής λαϊκών τραγουδιών

Αφιέρωμα στον Τάσο Λειβαδίτη

Την Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012 στις 8:30 το βράδυ στο βιβλιοπωλείο – καφενείο ΧΑΡΤΑ (Σκενδεράνη 16Α-Β, Βόλος, τηλ: 2421033250) παρουσιάζεται ένα ποιητικό και μουσικό αφιερωμα στον ποιητή Τάσο Λειβαδίτη.

Συνεχίζοντας τη δράση του για δεύτερη χρονιά, και μετά τις βραδιές για τους ποιητές Θωμά Γκόρπα και Βύρωνα Λεοντάρη, η ομάδα “Άσυλο Ποιητών” παρουσιάζει τώρα στη Χάρτα ένα ποιητικό και μουσικό αφιέρωμα στον ποιητή Τάσο Λειβαδίτη με την επιμέλεια του Κώστα Γκόγκα. Φιλολογική προσέγγιση: Νέλλη Βλαστού. Συμμετέχουν επίσης: Αστέρης Γκέκας, Ισαβέλα Μαρτζοπούλου, Ελένη Κωστούλα και άλλοι φίλοι. Στο μουσικό μέρος: Μιχάλης Πόρναλης, Οδυσσέας Χαλκιάς, Γεωργία Λασαντού και Βασίλης Μπλαζής.

Τάσος Λειβαδίτης: Μια ποίηση καμωμένη για πάντα

«Το ημερολόγιο θα δείχνει Οκτώβριο- με τα μαραμένα φύλα και τις εξεγέρσεις».
«Ω, που έζησα μια ζωή συγκεχυμένη ακαθόριστη σαν ένα όνειρο που το ξεχνάς το πρωί και μετά το ξαναθυμάσαι, μέχρι που δεν ξέρεις αν ήταν όνειρο ή το ίδιο το πεπρωμένο. Και είδα τ’ ανοιχτά παράθυρα σα μεγάλα βιβλία της ερημιάς όπου διάβασα το ποτέ και το τίποτα. Κι έπρεπε εδώ απ’ αυτό το ποτέ και το τίποτα// να φτιάξω μια ποίηση για πάντα.»

Το ημερολόγιο έδειχνε 30 Οκτωβρίου 1988 όταν ο Τάσος Λειβαδίτης μας αποχαιρέτισε για πάντα. Κρατήσαμε τους σπουδαίους στίχους του, που πολλά είχαν προείπει:«Ομως εδώ τελείωσα. Ωρα να φύγω. Οπως θα φύγετε κάποτε κι εσείς. Και τα φαντάσματα της ζωής μου θα μ’ αναζητούν τώρα τρέχοντας μες στη νύχτα και τα φύλλα θα ριγούν και θα πέφτουν. Ετσι συνήθως έρχεται το φθινόπωρο. Γι’ αυτό, σας λέω, ας κοιτάξουμε τη ζωή μας με λίγη περισσότερη συμπόνοια/ μιας και δεν ήτανε ποτέ πραγματική.»

Δεν είχε φανταστεί (ή μήπως είχε;) ότι τα φαντάσματα της ζωής του θα πολλαπλασιάζονταν τόσο δραματικά μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα από τον θάνατό του. Η περιπέτεια του Οράματος που έφτασε να γίνει δοκιμασία, οι καταρρεύσεις που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί, οι ταχύτατες αλλαγές σε κώδικες συμπεριφορών και κοινωνικούς χάρτες, στοιχεία απρόβλεπτα ακόμη και για τους υποψιασμένους, άλλαξαν πολλά δεκαεννιά χρόνια μετά. Ηδη, μόλις ένα- δυο χρόνια μετά τον θάνατο του ποιητή, ο «μη υπάρξας» (και διόλου «υπαρκτός») σοσιαλισμός είχε εκμετρήσει το ζην.
Αλλά, εκείνος το γνώριζε κατά βάθος ότι μονάχα ο Δίκαιος Χρόνος («αυτός που μαραίνει τον έρωτα και ωριμάζει το στάχυ και στεφανώνει την υπομονή/ και ταξιθέτης του σύμπαντος τοποθετεί τον καθένα στη θέση που του ανήκει») σε δικαιώνει ή σε στέλει ανάμεσα «στους ποιητές άδοξοι που ‘ναι» (κατά τον Καρυωτάκη). Ο Δίκαιος Χρόνος, λέει, σήμερα, για τον Τάσο Λειβαδίτη πως υπήρξε ένας δημιουργός μείζον. Οχι παραγνωρισμένος, ευτυχώς, ούτε όμως και τόσο αναγνωρισμένος όσο θα έπρεπε.
Καθώς η αισθητική αλλάζει, ο Δίκαιος Χρόνος είναι που «νομοθετεί άσφαλτα στο χρηματιστήριο των αξιών». Αλλά ποιες είναι οι αξίες σήμερα; Και πόσο έχουν αλλάξει από την εποχή εκείνων που ονειρεύτηκαν μιαν άλλη Ελλάδα και έδωσαν τα πάντα γι’ αυτό τον σκοπό;
Ο Τάσος Λειβαδίτης ήταν ένας από τους τελευταίους ποιητές που ακολούθησαν το συλλογικό όραμα, έστω και αν αυτό σήμαινε δραματικές περιπέτειες. Περιπέτεις όχι μονάχα με την έννοια των εξοριών και των διώξεων, αλλά και με εκείνη των εσωτερικών αναταράξεων. Ο άνθρωπος που οραματίστηκε έναν καλύτερο κόσμο, δεν πικράθηκε και λίγο όταν, πολύ σύντομα, κατανόησε την ουτοπία αυτού του οράματος. Ούτε όμως έχασε την πίστη του όταν η αμφιβολία άρχισε να διεισδύει στο όραμα και να κάνει εκείνους που ακολουθούσαν το όνειρο περισσότερο ανεξάρτητους. Ας σκεφθούμε όμως πόσο στοιχίζει κάθε αποκοπή: ο ομφάλιος λώρος, ο απογαλακτισμός, η ενηλικίωση. Πόσες βεβαιότητες αφήνεις πίσω σου για πάντα.
Ο Τάσος Λειβαδίτης δεν υπήρξε μονάχα ένας αιρετικός της Αριστεράς. Υπήρξε διαφορετικός. Γνωρίζοντας πόσο εξίωξαν στον χώρο αυτόν τους αιρετικούς, μπορούμε να φανταστούμε πόσο πλήγωσαν τους διαφορετικούς. Αλλά ο ποιητής δεν έζησε ποτέ εν αντεπιθέσει. Εν θέσει, έζησε.
Ολα αυτά δέθηκαν με την δημιουργία του. Δεν έγραφε μανιφέστα, ποιήματα έγραφε. Μέσα από τους στίχους του είπε τον Κόσμο όπως τον προσελάμβανε, περιέγραψε τον Ανθρωπο και τις περιπέτειές του. Η μάχη της καθημερινότητας ήταν εξίσου σπουδαία με τις μάχες του κινήματος και τα παιδικά χρόνια το ίδιο εκστατικά με τις στιγμές που αξίζει να λέγεσαι Ανθρωπος. Εστω και αν η μοναξιά καραδοκεί πάντοτε.
Γιατί ο κόσμος του ποιητή, όπως είχε σημειώσει και ο αξέχαστος φίλος μου Χρίστος Χειμάρας, «είναι ο κόσμος της ταπείνωσης και της εξουθένωσης. Είναι ένας κόσμος πίκρας και ματαιότητας». Και ο Τάσος Λειβαδίτης πολύ πόνεσε, πολύ βασανίστηκε, πολύ ταλαντεύτηκε και πολύ πόνεσε στη ζωή του. (από το ιστολόγιο Εαρινή Συμφωνία)

Ζωγραφική στο σώμα της ποίησης: Έκθεση ζωγραφικής του Γιάννη Μιχαηλίδη

Την Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012 στις 8:00 το βράδυ εγκαινιάζεται στο βιβλιοπωλείο ΧΑΡΤΑ (Σκενδεράνη 16Β, Βόλος, τηλ: 2421033250) έκθεση ζωγραφικής του Γιάννη Μιχαηλίδη. Διάρκεια έκθεσης: 18 Οκτωβρίου – 3 Νοεμβρίου 2012.

Για τη έκθεση στη Χάρτα ο Γιάννης Μιχαηλίδης σημειώνει:

                                                                                   «εσύ δεν γράφεις,
                                                                                   τις λέξεις ζωγραφίζεις»

«Ο Αθλητής του τίποτα», «Ο λεπτουργός», « Ο ένοικος», «Τα Χριστούγεννα της ισοπαλίας»,

«Ο προπονητής παίκτης» και τέλος «Τα στρουθία» ήταν η αφορμή να προκύψουν τα έργα
αυτής της έκθεσης. ΄Εργα μικρών διαστάσεων προκειμένου να εικονογραφήσουν ή να γίνουν εξώφυλλα ποιητικών συλλογών. Θ α τα δούμε σε βιβλία φίλων ποιητών του Γιάννη Κοντού, της Παυλίνας Παμπούδη, του Βασίλη Στεριάδη, του Ματθαίου Μουντέ, των λογοτεχνικών περιοδικών «Λέξη» και «Δέντρο» του Θανάση Νιάρχου- Αντώνη Φωστιέρη και του Κώστα Μαυρουδή αντίστοιχα. Επίσης, στα βιβλία των ποιητών Κωστή Γκιμοσούλη, Γιώργου Παναγιώτου, Γιάννη Κακουλίδη, Σωτήρη Κακίση, Μανώλη Πρατικάκη, ΄Αγι Μπράτσου και πάει λέγοντας.
Κάθε ανάθεση ήταν για μένα η δημιουργία μια σειράς έργων, για να επιλεγεί το καλύτερο
από τεχνικής άποψης, ώστε να έχουμε την σωστότερη εκτυπωτική απόδοση.
Με το πέρασμα του χρόνου συγκεντρώθηκαν τα έργα αυτά που εκθέτω τώρα στη «Χάρτα».
Περίμενα αυτή την ευκαιρία για να τα παρουσιάσω στο φυσικό τους χώρο που είναι το βιβλιοπωλείο.
Κλείνοντας το σύντομο σημείωμα θέλω να πω ένα ευχαριστώ στους φίλους ποιητές που
μαζί τους γνώρισα την ποίηση της γενιάς του ‘ 70, μιας γενιάς στην οποία ανήκω.
Γιάννης Μιχαηλίδης  
4 Σεπτεμβρίου 2012

Και ο ποιητής Γιάννης Κοντός γράφει με αφορμή την έκθεση:
“Ο Γιάννης Μιχαηλίδης συνεχίζοντας την παράδοση των ζωγράφων (κυρίως της γενιάς του΄30) ζωγράφισε τα εξώφυλλα των βιβλίων των ποιητών της γενιάς του και εικονογράφησε πολλά από αυτά, ερμηνεύοντας με τη δική του τέχνη και το δικό του ψυχισμό τα ποιήματα και τις προεκτάσεις τους.
΄Ετσι, λοιπόν, για σαράντα χρόνια ήταν η μουσική υπόκρουση των χρωμάτων του που συνόδευαν και αγκάλιαζαν τα ποιήματα της γενιάς του ΄70.
Και επειδή αυτοί οι ποιητές είναι εικονιστές, εκτός των άλλων, προετοίμαζαν ένα μακρύ εικαστικό ταξίδι για το Γιάννη. Βεβαίως, όλα άρχισαν από τις φιλίες μας. ΄Ετσι βαδίσαμε μαζί. Ο γράφων έχει την μερίδα του λέοντος σε εξώφυλλα και εικονογραφήσεις. ΄Ενας πρόσθετος λόγος που ταυτιστήκαμε με το Γιάννη είναι γιατί από πολύ νωρίς πίστευα και συνεχίζω να πιστεύω ότι η λέξη και ο στίχος αντιστοιχούν σ΄ ένα χρώμα και σε μια εικαστική σύνθεση. Τότε και για είκοσι τουλάχιστον χρόνια βρισκόμαστε σχεδόν κάθε μέρα στα στέκια και στις γκαλερί και βλέπαμε, συζητούσαμε, ζούσαμε μέσα στο καμίνι της Tέχνης. Σε μια Αθήνα πολύβουη μεν, αλλά πιο ανθρώπινη. Βέβαια, η ζωή συνεχίζεται, αλλά εμείς με τις απόψεις μας συντηρήσαμε το αεράκι της Iστορίας και της Tέχνης. [...] Για τη ζωγραφική του Γιάννη Μιχαηλίδη έχω γράψει πολλά κείμενα. Κατά την ταπεινή μου γνώμη η αφαίρεση στο έργο του συνεχίζεται και αναδύει το μοντέρνο. Ο αψεγάδιαστος μοντερνισμός του και η απλότητα σε πείθουν και σε κάνουν οπαδό του. Χωρίς υπερβολή, είναι ένας καλλιτέχνης αναντικατάστατος.

Με δυο λόγια είναι «φωτιά στη μέση της θάλασσας».

Γιάννης Κοντός

                                                                                                                                       Σεπτέμβριος 2012”

Ο Γιάννης Μιχαηλίδης γεννήθηκε στη Σκιάθο το 1940.

Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και στο Πήλιο.
Από το 1961 μέχρι σήμερα έχουν οργανωθεί 35 ατομικές εκθέσεις των έργων του στην Αθήνα, τον Πειραιά, τη Θεσσαλονίκη, το Βόλο, τη Λάρισα, το Ηράκλειο, το Ρέθυμνο και την Μυτιλήνη. Έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις που έγιναν στην Ελλάδα και το εξωτερικό, καθώς και σε 6 Πανελλήνιες εκθέσεις ( Ζάππειο Μέγαρο ), με πρώτη συμμετοχή το 1963.
Έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε εκθέσεις του εξωτερικού (Σόφια, Βουκουρέστι, Πολωνία, Ντάλας, Ν.Υόρκη).
Το 1970 στην έκθεση νέων καλλιτεχνών του Ε.Ε.T.E -Στέγη Γραμμάτων- τιμήθηκε με το Α΄ βραβείο ζωγραφικής.
Το 1985, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την Αθήνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, πήρε μέρος στις εκθέσεις «Μνήμες-Αναπλάσεις-Αναζητήσεις» και «Η Ελλάδα και η θάλασσα».
Έργα του υπάρχουν στις συλλογές του Υπουργείου Πολιτισμού, της Εθνικής Πινακοθήκης, της Βουλής των Ελλήνων, του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, της Δημοτικής Πινακοθήκης Βόλου, της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας, της Δημοτικής Πινακοθήκης Ρόδου, του Τελλόγλειου Ιδρύματος Θεσσαλονίκης, του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, της Εθνικής Τράπεζας , του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (Αθήνας-Θεσσαλονίκης), της Ιονικής Τράπεζας, της Alpha Bank, του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστόπουλου, της Αγροτικής Τράπεζας, της Γενικής Τράπεζας, της Τράπεζας Πειραιώς, του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς, της Πινακοθήκης Πιερίδη,της Πινακοθήκης Εμφιετζόγλου και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές.

Τα Νέα της Χάρτας

Τα Νέα της Χάρτας, Ιούλιος 2012

Παρουσίαση του βιβλίου "Γκιουζέλ Ανθή" της Ελένης Δραμητινού

Την Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012 στις 8:30 μ.μ. στο βιβλιοπωλείο – καφενείο ΧΑΡΤΑ (Σκενδεράνη 16Α-Β, Βόλος, τηλ: 24210 33250) παρουσιάζεται το βιβλίο Γκιουζέλ Ανθή της Ελένης Δραμητινού (εκδόσεις ΑΛΔΕ). Το βιβλίο παρουσιάζει ο Διονύσης Λεϊμονής, φιλόλογος-συγγραφέας. Διαβάζουν οι ηθοποιοί Σύνθια Μπατσή και Χαράλαμπος Παυλίδης.

Από τότε που άνοιξε τα μάτια της, η εμπέ, η μαμή, την προσφώνησε "η μικρή γκιουζέλ Ανθή", Εκεί, στη μακρινή Αττάλεια, ξετύλιξε η ζωή το νήμα, μέσα σε σφιχτοδεμένα παιδικά χρόνια, στο τα-τα-τα-τα της Αττάλειας, σαν μουσική.
Ως τη στιγμή που την είδε ο καμπούρ-Γιάνγκος, έμπορος από τα μικράτα του, τη διεκδίκησε και την κέρδισε. Εκείνη στην ανατολή της ζήσης της κι εκείνος κοντά στη δύση. Κι ύστερα, ξανά ανακάτωσε ο Θεός την τράπουλα. Βρέθηκε η γκιουζέλ Ανθή και ο Γιάνγκος σε άλλο κομμάτι του κόσμου, μετά το διωγμό, στην Ελλάδα.
Πώς να στήσει ο καμπούρ-Γιάνγκος το νέο του κόσμο; Πόσο δικαίωμα έχει να απελπιστεί, να αφεθεί, να κάνει κύκλο γύρω απ' τον εαυτό του, με απρόσμενο τέλος; Πώς η μοίρα έφερε την Ανθή σε δρόμους ξένους, με έξι παιδιά και ένα ακόμα, ένα νέο μωρό, παιδί παρηγοριάς, να ψάχνει δύναμη μέσα από την ίδια τη ζωή, για να τη χαρίσει απλόχερα ως την τελευταία κουταλιά της ζήσης της;

Η Ελένη Δραμητινού γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καισαριανή. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Εργάστηκε ως στέλεχος επιχειρήσεων στον ΟΤΕ. Διηγήματά της έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Έχει διακριθεί για το διήγημά της “Σ΄ αγαπάω πολύ” από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών. Το μυθιστόρημα “Γκιουζέλ Ανθή” είναι το πρώτο της.

Αφιέρωμα στον ποιητή Βύρωνα Λεοντάρη

“Η ποίηση της ήττας” : Αφιέρωμα στον ποιητή Βύρωνα Λεοντάρη από την ομάδα “Άσυλο των Ποιητών”

Τη Δευτέρα 25/6, στις 9μ.μ., η ομάδα “Άσυλο των Ποιητών” παρουσιάζει στη Χάρτα ένα ποιητικό και μουσικό αφιέρωμα στον ποιητή Βύρωνα Λεοντάρη με τίτλο “η ποίηση της ήττας”. Παίρνουν μέρος οι Νίτσα Αμουτζοπούλου, Μιχάλης Πόρναλης, Οδυσσέας Χαλκιάς, Αστέρης Γκέκας, Γιάννης Παπαδόπουλος και Δημήτρης Πανταζής. Φιλολογική προσέγγιση Νέλλη Βλαστού. Επιμέλεια και παρουσίαση Κώστας Γκόγκας.

Ο Βύρων Λεοντάρης γεννήθηκε στη Νιγρίτα Σερρών το 1932. Πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στη Σάμο, από όπου καταγόταν, και το 1939 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Αδελφός του κριτικού Μανόλη Λαμπρίδη, του ποιητή Ανδρέα Λεοντάρη, σύζυγος της ποιήτριας Ζέφης Δαράκη. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1952-1956) και εργάστηκε ως δικηγόρος. Στο χώρο της λογοτεχνίας ασχολήθηκε με την ποίηση, ενώ δημοσίευσε επίσης κριτικά δοκίμια. Πρωτοεμφανίστηκε το 1954 με την ποιητική συλλογή "Γενική Αίσθηση'. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά "Κριτική", "Εφημερίδα των Ποιητών", "Επιθεώρηση Τέχνης", κ.ά., μέλος της εκδοτικής ομάδας του περιοδικού "Σημειώσεις".

Το ποιητικό του έργο τοποθετείται στο χώρο της μεταπολεμικής ελληνικής ποιητικής γενιάς. Έργα του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, αγγλικά και τουρκικά.

Ο ποιητής Μάρκος Μέσκος στη Χάρτα

Την Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012 στις 8:30 μ.μ. στο βιβλιοπωλείο – καφενείο ΧΑΡΤΑ (Σκενδεράνη 16Α-Β, Βόλος, τηλ: 24210 33250) φιλοξενείται ο ποιητής ΜΑΡΚΟΣ ΜΕΣΚΟΣ με αφορμή τη συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του Μαύρο Δάσος Ι & ΙΙ και την τελευταία ποιητική του συλλογή Τα Λύτρα (εκδόσεις Γαβριηλίδης). Προλογίζει η Μένια Συρούκη, φιλόλογος.

Παράλληλα, θα εκτεθούν έργα του Αστέρη Γκέκα εμπνευσμένα από την ποίηση του Μάρκου Μέσκου.

"προς το παρόν, η ποίηση είναι ψυχή"
Ο Μάρκος Μέσκος γεννήθηκε στην Έδεσσα της Μακεδονίας το 1935. Εκεί οι εγκύκλιες και οι γυμνασιακές του σπουδές. Κατ' αρχάς στο εμπορικό κατάστημα του πατρός του και κατόπιν, 1965-1980, στην Αθήνα. Απεφοίτησε από το Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Σχολής Δοξιάδη Αθηνών το 1968. Εργάστηκε, μεταξύ άλλων εργασιών του ποδαριού, ως γραφίστας σε αρκετά διαφημιστικά γραφεία αλλά και επιμελητής εκδόσεων. Πολύ πριν, από το 1957, είχε συνδεθεί με τη συντακτική ομάδα του περιοδικού "Μαρτυρίες". Γράφει ποιήματα από το 1952. Συνεργάστηκε με ποιήματα, μελέτες και πεζογραφήματα σε πολλά περιοδικά. Ποιήματά του μεταφράστηκαν σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες. Από το 1981 είναι εγκατεστημένος στη Θεσσαλονίκη. Φίλος και συνιδρυτής της εκδοτικής ομάδας των "Χειρογράφων" ενώ από το 1987-1993 εργάστηκε ως υπεύθυνος των εκδόσεων της Α.Σ.Ε. Έχει τιμηθεί με το βραβείο ποίησης του περιοδικού "Διαβάζω" για τους "Χαιρετισμούς", 1995, και με το βραβείο του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, το 2006, για το σύνολο του ποιητικού του έργου.

“Ο δυνατός αέρας της ελευθερίας που πνέει στους ανοιχτούς χώρους, οι μαγικές και συνάμα μαγεμένες εικόνες του φυσικού τοπίου, αλλά και η ματωμένη, άσβεστη μνήμη της ιστορίας: αυτό είναι, νομίζω, το τρίπτυχο που ορίζει το ποιητικό έργο του Μάρκου Μέσκου, ο οποίος εκπροσωπεί μια από τις πιο ευδιάκριτες φωνές της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς - γενιά που έζησε τα παιδικά της χρόνια μέσα στην αντάρα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και της εμφυλιακής σύγκρουσης.[Στο “Μαύρο Δάσος”] ο Μέσκος σχηματίζει μια δίσημη ποιητική μυθολογία, εξυμνώντας τα ανδραγαθήματα μιας παράξενης κλεφτουριάς: μια δράκα γενναίων είναι έτοιμη να τα βάλει με όλα τα άδικα του κόσμου έχοντας πλήρη επίγνωση πως η βία του εχθρού μπορεί ανά πάσα στιγμή να τη διαμελίσει. Οι γενναίοι αυτοί εμφανίζονται με τη μορφή φασματικών, ανιστορικών ηρώων, που εμφυσούν ένα υψηλό φρόνημα ζωής, ενώ δεν αποκλείεται κατά τόπους να αποκτήσουν και ένα σαφώς ιστορικό πρόσημο, παραπέμποντας στο μακελειό της πολύπαθης δεκαετίας του 1940. Διπλή είναι και η εικόνα του εξωτερικού περιβάλλοντος σε ένα τέτοιο πλαίσιο. Ο φυσικός περίγυρος λειτουργεί από τη μια μεριά ως αβίαστη λυρική και παραμυθητική πηγή ενόσω σπεύδει από την άλλη να κλείσει στους κόλπους του ένα ανείπωτο ανθρώπινο δράμα: «Το σπαθί που χαράζει στα ματόφυλλα τον ύπνο / και οι αναφορές στο παρελθόν / ας πούμε η εποχή / του Σαράφου του πεταλωτή ή του μάγειρα Μπατίκη / λίγο πριν οι ληστές κρατήσουν στα χέρια / το κόκκινο πιπέρι για τους σκοτωμούς / λίγο πριν σπάσει ο ουρανός / και χυθούνε τα νερά - σιωπηλά τα βουνά / τσιρίζουν τ' ακρογιάλια» .Χωρίς να αλλάξει ακριβώς ρότα, ο Μέσκος συρρικνώνει δραστικά το σύμπαν του στη δεύτερη ενότητα του έργου του: μνήμες, όνειρα και τραύματα μεταμορφώνονται τώρα σε μικρούς, αλλά πεντακάθαρους κρυστάλλους, που κρατούν το νόημά τους σε μιαν υποβλητική εκκρεμότητα, σύμφυτη με την ολοφάνερη επίταση του άγχους της ύπαρξης ή με τη γέννηση της αγωνίας του θανάτου. Θα χρειαστεί εδώ να προσθέσουμε και κάποιες πυκνές ασκήσεις ποιητικής, όπου ο Μέσκος σχολιάζει μέσω μιας σειράς επιγραμματικών σπαραγμάτων τους σκοπούς και τις μεθόδους της εξηντάχρονης τέχνης του. Μιλώντας για αυτή την τέχνη σήμερα, θα έλεγα πως ο Μέσκος διασώζει στο ακέραιο την ενέργειά της, που τον εγκλιματίζει χωρίς σκαμπανεβάσματα στο αίσθημα του παρόντος. Ενα παρόν με το οποίο ο ποιητής συνομιλεί ευθέως και εις βάθος, κερδίζοντας άκοπα τη συγκίνησή μας: «Σαν όνειρο τα πράσινα του Μάη και / οι εκτελεσμένες παπαρούνες τόπους τόπους / πουλιά αραιά στον αέρα / η καϊσιά, η κερασιά και η φλαμουριά από τον Βορρά / σαν όνειρο / προτού στην αμνησία βουλιάξει / και στο αράγιστο σκοτάδι». (από την κριτική του Β.Χατζηβασιλείου, Το Βήμα, 1/4/12.)

Από το Βερολίνο στο Βόλο: Παρουσίαση του βιβλίου του Πέτρου Αυλίδη "Σοφέρ"

Την Τρίτη 15 Μαΐου 2012, στις 9 το βράδυ, στο βιβλιοπωλείο – καφενείο ΧΑΡΤΑ (Σκενδεράνη 16Α-Β, Βόλος, τηλ:2421033250), παρουσιάζεται το νέο βιβλίο του Πέτρου Αυλίδη “Σοφέρ” (εκδόσεις Γαβριηλίδη).

Το βιβλίο θα παρουσιάσει η Μαρία Παπαδημητρίου, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με τη συνεργασία φοιτητών του τμήματος Αρχιτεκτονικής.

Δυτικό Βερολίνο, τέρμα Ανατολικά.

Σύνορο με τους δίπλα στο ποτάμι. Και το Τείχος.

Σπίτια, εργοστάσια κι ερείπια, παλιά και παρατημένα.

Ο πληθυσμός, τούρκοι και νέοι, φτωχοί γενικά. Σε χρήμα. Παρατημένοι απ΄ τους άλλους κι ελεύθεροι, φουλ στην επινόηση. Και στον αγώνα, για ένα καλύτερο τώρα.

Ο Πέτρος Αυλίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1955. Πήρε πτυχίο ιατρικής το 1979. Από το 1980 ως το 1998 εργάστηκε στο Βερολίνο ως ψυχίατρος.

Έχει εκδόσει τα βιβλία “Λοβαφερινσορτκατς – ψιλοκομμένο πάθος” 1999 (Γαβριηλίδης) και ¨Κάψα χιτ / φουλ μιξ” 2008 (Γαβριηλίδης).

Διηγήματα και κείμενά του έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά Δρομολόγια, Κωπηλάτες και Άθενς Βόις.

Ακολουθεί η κριτική της Ελισάβετ Κοτζιά στην Εφημερίδα “Καθημερινή”, 18/3/2012:

ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΣ

Μιτ Μπερλίν

Tης Ελισαβετ Kοτζια / ekotzia@yahoo.gr

Πρωταγωνίστρια είναι η πόλη. Φρουροί, φυλάκια, δυνάμεις κατοχής, συρματοπλέγματα, περίπολοι, συμμαχικοί στρατοί – τεκμήρια ενός Ψυχρού Πολέμου, που, σαράντα χρόνια μετά τον Πόλεμο, δεν λέει να λήξει. Μια πόλη–μύθος. Πόλη των κατασκόπων και των καλλιτεχνών, πόλη της παρακμής και των μεταναστών, πόλη της νοσταλγίας και των ευκαιριών, πόλη που κάτω από τη σκιά του Τείχους απλώνεται διχασμένη γύρω από τις όχθες του ποταμού Σπρέε. Μπαουχάουζ, ερειπωμένα κτίρια και βιομηχανικές εγκαταστάσεις· εστιατόρια, πρωτοποριακές γκαλερί και καμπαρέ· ηθοποιοί, σκηνοθέτες και μουσικοί· τραγούδια, εκκεντρικότητες, γέλια και χοροί. Αυτό είναι το Βερολίνο της δεκαετίας του ’80 του Πέτρου Αυλίδη (γενν. 1955) στο τρίτο βιβλίο του «Σοφέρ» (Γαβριηλίδης, σελ. 251). Ενα μυθιστόρημα στο οποίο μαζί με την πόλη πρωταγωνιστεί και η ηρωική νεότητα. Τα πρώτα χρόνια ενός γιατρού που έφθασε στο Βερολίνο για την ειδικότητά του, έγινε θαμώνας ξακουστών μπαρ, γνωρίστηκε με άσημους και διάσημους και σήμερα αφηγείται αναμνήσεις από τη μακρινή εκείνη εποχή. Αυτοβιογραφικού χαρακτήρα, το έργο αποτελεί ωστόσο κάτι περισσότερο από μια απλή μαρτυρία. Διότι εκείνο που κυρίως μεταφέρει είναι η αίσθηση και το συναίσθημα, η ατμόσφαιρα και η συγκίνηση, το βαθύτερο προσωπικό βίωμα που εισέπραξε ο αφηγητής από την πόλη στη δεκαετία πριν από την πτώση του Τείχους.

Το 1980 ο ήρωας προσγειώνεται στο Βερολίνο, προσλαμβάνεται σε ψυχιατρική κλινική και γίνεται μέλος του στενού κύκλου της Φώφης Ακριθάκη, που έχει το διάσημο εστιατόριο «Φόφις», όπου συχνάζουν προσωπικότητες παντός είδους. Και ως μη φίλος του ποτού χρίζεται σοφέρ του άντρα της ζωγράφου, Αλέξη Ακριθάκη. Ο νεαρός γιατρός ανοίγει τα μάτια του, γνωρίζει και μαθαίνει, μπαίνει στα ενδότερα του νυχτερινού ρυθμού μιας πόλης που βρίσκεται στην αιχμή της καλλιτεχνικής δημιουργίας, ζώντας ταυτόχρονα το παράδοξο αίσθημα του ιλίγγου και του κενού που προκαλεί ένας τόπος στη μεθόριο δύο ασυμφιλίωτα εχθρικών πλανητικών μπλοκ. Ηθοποιοί, σκηνοθέτες, χορογράφοι, Φράνσις Μπέικον, Μάρτιν Κιπενμπέργκερ, Αριάν Μνιούσκιν, ζωγράφοι που έχουν περάσει στην επικράτεια του θρύλου, πρόσωπα άγνωστα που σύντομα θα λάμψουν, συλλέκτες, γκαλερίστες και κιουρέιτορ παρελαύνουν μαζί με χάπια, άσπρες σκόνες, ζεϊμπεκιές και τζαζ. Κι επειδή ο ήρωας είναι νέος και το αίμα του βράζει, μπόλικες θηλυκές υπάρξεις και αναρίθμητα παιχνίδια σαγήνης, έλξης και εξαιρετικά μάτσο ερωτισμού. Αθελα το μυαλό μας πάει στα παλαιότερα έργα του Αντώνη Σουρούνη, «Μερόνυχτα Φραγκφούρτης» (983) και «Συμπαίχτες» (1977), και στους τυχοδιώκτες ήρωές του. Οι δικοί του μετανάστες ήταν βέβαια λούμπεν ενώ του Αυλίδη ο ήρωας είναι επιστήμονας γιατρός που θα ολοκληρώσει την ειδικότητά του. Για να τα βροντήξει, όμως, εντέλει όλα κάτω αποθέτοντας με παιδική αφέλεια την τύχη του στον χρηματιστηριακό τζόγο και στη θεία πρόνοια κάποιων παιχνιδιών.

Ο ήρωας του «Σοφέρ» μοιάζει με τον επίδοξο συγγραφέα που στο προηγούμενο βιβλίο του Πέτρου Αυλίδη, «Κάψα-Χιτ/φουλ μιξ» (2008), προσπαθούσε να εξημερώσει μια σαύρα. Και ομοίως, η σημασία του «Σοφέρ» έγκειται στο ύφος του έργου. Διαρκής κίνηση και ζωντανή επαφή μέσω των διαλόγων, απόλυτη οικονομία στο μοντάζ, μικρή φράση και απροσδόκητες συγκοπές στη στίξη, μονολεκτικές αποστροφές οι οποίες άλλοτε χρωματίζοντας επιτείνουν και άλλοτε ανατρέποντας εκπλήσσουν. Η αρετή της πεζογραφίας του Αυλίδη είναι ο πολύ σφιχτός ρυθμός, λίγα λόγια και σταράτα που, παρά τον μπλαζέ τους τόνο και τη χρήση μπόλικης αργκό, μαρτυρούν ακεραιότητα ήθους και προσωπικότητα που αναζητεί κάτι ουσιαστικό. (Παράταιροι ωστόσο μερικοί αυτοσχέδιοι γλωσσικοί τύποι, όπως «ευθειάζω» και «χαμογελαστήκαμε». Νέες λέξεις δικαιούται να φτιάχνει μόνον ο Τζόυς. Με τον παντοδύναμο θεό της γλώσσας, οι υπόλοιποι οφείλουμε να είμαστε σεμνοί.)

Παρουσίαση του βιβλίου του Κώστα Μελά "Οι σύγχρονες κρίσεις του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος (1974-2008)"

Την Παρασκευή 6 Απριλίου 2012 στις 8:00 μ.μ. στο βιβλιοπωλείο ΧΑΡΤΑ (Σκενδεράνη 16Β, Βόλος, τηλ: 2421033250) παρουσιάζεται το βιβλίο του Κώστα Μελά “Οι σύγχρονες κρίσεις του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος (1974-2008)” που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Λιβάνη.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι Νίκος Μπινιάρης, συγγραφέας – οικονομικός αναλυτής και ο συγγραφέας.
Ο Κώστας Μελάς διδάσκει στο Πανεπιστήμιο από το 1990. Έχει διδάξει στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου και στο Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Πειραιά.
Σήμερα διδάσκει   στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου. Εργάσθηκε ως Σύμβουλος Διοίκησης της Εμπορικής Τραπέζης. Διετέλεσε Γεν. Διευθυντής του Επιμορφωτικού Τραπεζικού Ινστιτούτου της ίδιας τράπεζας. Είναι  Πρόεδρος της Ομίλου Πολιτικού και Οικονομικού Προβληματισμού. 
Έχει συγγράψει 12 βιβλία , έχει δημοσιεύσει μεγάλο αριθμό ερευνητικών εργασιών και άρθρων σε επιστημονικά περιοδικά και σε πρακτικά συνεδρίων ενώ έχει επιμεληθεί επιστημονικά , μεγάλο αριθμό  βιβλίων που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά.

"Αναγνωστήριο" του Αστέρη Γκέκα

Ο Αστέρης Γκέκας στα πλαίσια της έκθεσής του “Είναι η ποίηση ένα καντήλι” παρουσιάζει το Σάββατο 31 μαρτίου 2012, στις 12 το μεσημέρι στο πατάρι του βιβλιοπωλείου – καφενείου ΧΑΡΤΑ (Σκενδεράνη 16Α-Β, Βόλος, τηλ: 2421033250) την εγκατάστασή του “Αναγνωστήριο”.(Διάρκεια ως 21/4/2012)

Η εργασία αυτή συνδέεται υφολογικά με τα έργα που παρουσιάζονται στο ισόγειο της Χάρτας και αφορά στιγμές ποίησης ποιητών της πόλης του Βόλου. Το ιδιωτικό αυτό ανθολόγιο, το οποίο βέβαια δεν είναι δυνατό να περιλαμβάνει άπαντες τους ποιητές του Βόλου, παρουσιάζεται με σκοπό να καταδειχθεί η πνευματική δύναμη της πόλης.
Ο Αστέρης Γκέκας σχολιάζει για την έκθεση: “Είναι ακατόρθωτο να περικυκλώσεις ένα ποίημα σε μια εικόνα, όπως και να παγιδεύσεις με ένα αγκίστρι ένα κόμα. Αλλά αν η ποίηση είνα ένα δώμα με θέα εξωτερική και εσωτερική, οι μικροί εγχάρακτοι σελιδοδείκτες μου είναι ίσως μια πόρτα αυτού του φοβερού δώματος. Η εγκατάσταση αυτή ρίχνει λίγο λαδάκι στα καντήλια της ποίησης της μικρής μας πόλης.”

Αφιέρωμα στον ποιητή Θωμά Γκόρπα

Την Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012 στις 8:00 μ.μ. διοργανώνεται στο βιβλιοπωλείο – καφενείο ΧΑΡΤΑ (Σκενδεράνη 16Α-Β, Βόλος, τηλ: 2421033250) αφιέρωμα στον ποιητή Θωμά Γκόρπα.
Ομάδα φίλων της τέχνης και της ποίησης έχουν αναλάβει τη θαλπωρή της ποίησης και των ποιητών. Δημιούργησαν τον όμιλο “Άσυλο των Ποιητών” που δραστηριοποιείται στο βιβλιοπωλείο – καφενείο ΧΑΡΤΑ. Το αφιέρωμα στον ποιητή Θωμά Γκόρπα είναι η πρώτη τους δράση. Παραγωγός της εκδήλωσης και καλλιτεχνικός επιμελητής είναι ο Κώστας Γκόγκας. Συμμετέχουν οι: Λάμπρος Αγαπητός, Νίτσα Αμουτζοπούλου, Μιχάλης Πόρναλης, Δημήτρης Στεργιόπουλος, Πατής Κουτσάφτης, Μάρθα Παπαθανασίου, Ελευθερία Νικολιάδη, Αστέρης Γκέκας.

Υπάρχουμε ως ανοιχτές πληγές κόντρα στα καλά λόγια
τα καλά παιδιά και τα καλά λάδια
υπάρχουμε ως υπογραφές κόκινες κατακόκινες της φωτιάς
σ΄ απίθανα σημεία της νύχτας.
Δεν αφήνουμε απλώς τραγούδια πίσω μας στο μέλλον αλλά
τα κομμάτια μας
και κάπου μακριά ακόμα άρχισαν να κατασκευάζονται τα νέα
μουσικά όργανα...

Ο Θωμάς Γκόρπας γεννήθηκε στο Μεσολόγγι το 1935. Από το 1954 έζησε στην Αθήνα, από το 1975 ως το 1980 στο Παρίσι, και από το 1990 μοίραζε τον καιρό του ανάμεσα στην Αθήνα και την Αίγινα.

Έκανε μια ντουζίνα επαγγέλματα: εργάτης, λογιστής, παλαιοβιβλιοπώλης, βιβλιοπώλης, επιμελητής εκδόσεων, εκδότης (εκδόσεις Πανόραμα και εκδόσεις Έξοδος), μεταφραστής, κ.ά., πριν και μετά τη λεγόμενη δημοσιογραφία. Υπήρξε επίσης συντάκτης ή αρχισυντάκτης σε διάφορα περιοδικά. Έγραψε για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση και δίδαξε σε θεατρική σχολή ιστορία λογοτεχνίας και αγωγή του λόγου. Συμμετείχε σε ομάδες που πρωτοστάτησαν για μια πρωτοπορία στο θέατρο, στον κινηματογράφο, στα εικαστικά, και για την υπεράσπιση του λαϊκού τραγουδιού και πολιτισμού εν γένει. Το 1979 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Πρώτο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Μπιτ στην Όστια της Ρώμης.

Έχει εκδόσει επτά βιβλία ποίησης και το συγκεντρωτικό τόμο “Τα Ποιήματα [1957-1983]”, ένα βιβλίο πεζογραφίας και ένα λαογραφίας, μία μονογραφία για το ζωγράφο Στέρη και την ανθολογία “Το βιβλίο όλων των ημερών”. Έχει επιμεληθεί εκδόσεις έργων των Γ. Βώκου, Ν. Βουτυρά, Α. Παπαδιαμάντη και Ε. Λεμπέση.
Πέθανε στην Αθήνα το 2003.

Παρουσίαση του βιβλίου "Ανεμώλια" του Ισίδωρου Ζουργού

Την Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012 στις 8:00 μ.μ. στο βιβλιοπωλείο ΧΑΡΤΑ (Σκενδεράνη 16Β, Βόλος, τηλ: 2421033250) παρουσιάζεται το τελευταίο βιβλίο του Ισίδωρου Ζουργού “Ανεμώλια”. Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι: Ασημένια Σαράφη, φιλόλογος – συγγραφέας, Νίκος Κυριαζής, καθηγητής τμήματος Οικονομικών Επιστημών Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ο συγγραφέας.

Τα "Ανεμώλια" είναι ένα βιβλίο για την αντρική φιλία και τη φυγή. Μια παρέα φίλων από παιδιά δραπετεύει μ' ένα ιστιοπλοϊκό στην αρχή του καλοκαιριού αφήνοντας πίσω για πάντα όλη την προηγούμενη ζωή τους. Μέσα από τις περιπέτειες του ταξιδιού, το πικρό χιούμορ, τα απρόοπτα και την παλινδρομική μνήμη του αφηγητή αναδύεται ο πρόσφατος νεοελληνικός μηδενισμός και η δίνη στην οποία έχει πέσει η χώρα τα τελευταία τριάντα χρόνια.

”Ανεμώλια” στη γλώσσα του Ομήρου είναι τα λόγια του ανέμου, τα μάταια, τα ανώφελα. Σ' αυτό το μυθιστόρημα που το διατρέχει μια συνεχής συνομιλία με τον ομηρικό κόσμο, ανεμώλια είναι η διαφυγή από τον κόσμο της αρσενικής απελπισίας, η απόδραση από την ασφυκτική καθημερινότητα αλλά και η δίψα για την αναζήτηση της νεότητας κι εκείνης της ομορφιάς που καταλύει τον χρόνο.

Ο Ισίδωρος Ζουργός γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1964. Σπούδασε Παιδαγωγικά και υπηρετεί στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ως δάσκαλος. Έχει δυο παιδιά και σήμερα εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με διάφορα περιοδικά δημοσιεύοντας ποίηση και πεζογραφία, καθώς και βιβλιογραφικά κριτικά σημειώματα. Έχει επίσης ασχοληθεί με θέματα διδασκαλίας της λογοτεχνίας στο δημοτικό σχολείο και ιστορίας της εκπαίδευσης. Το 1996 συμμετείχε στη συλλογική έκδοση κειμένων για την εκπαίδευση, με τον τίτλο "Αναπνέοντας κιμωλία -γραφές εκπαιδευτικών", από τις εκδόσεις Σαββάλα. Έχει εκδώσει τα μυθιστορήματα: "Φράουστ" (Λιβάνης, 1995/Πατάκης, 2010), "Αποσπάσματα από το βιβλίο του ωκεανού" (Πατάκης, 2000/2007), "Η ψίχα εκείνου του καλοκαιριού" (Πατάκης, 2002/2010), "Στη σκιά της πεταλούδας" (Πατάκης, 2005), "Η αηδονόπιτα" (Πατάκης, 2008), "Ανεμώλια" (Πατάκης, 2011 - Βραβείο Αναγνωστών ΕΚΕΒΙ). Επίσης, συμμετείχε στη συλλογική έκδοση "Ζωολογία του πάνω και του κάτω κόσμου" (Πατάκης, 2009), στη σειρά "Hotel-Ένοικοι Γραφής", που επιμελείται ο Μισέλ Φάις.

"Είναι η ποίηση ένα καντήλι" Έκθεση-εγκατάσταση του Αστέρη Γκέκα

ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΙΗΣΗ ΕΝΑ ΚΑΝΤΗΛΙ: ΕΚΘΕΣΗ – ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΣΤΕΡΗ ΓΚΕΚΑ ΣΤΗ ΧΑΡΤΑ

Το βιβλιοπωλείο – καφενείο ΧΑΡΤΑ (Σκενδεράνη 16Α-Β, Βόλος, τηλ: 2421033250), στα πλαίσια του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης (21 Μαρτίου), παρουσιάζει στους χώρους του βιβλιοπωλείου και του καφενείου αλλά και επί της οδού Σκενδεράνη και για ένα μήνα την έκθεση – εγκατάσταση “Είναι η ποίηση ένα καντήλι” του εικαστικού Αστέρη Γκέκα.

Η έκθεση θα είναι ανοικτή τις ώρες λειτουργίας καταστημάτων και τα βράδια Τρίτης, Πέμπτης και Παρασκευής. Εγκαίνια: Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012 στις 19:30. Διάρκεια: 21/3 ως 21/4/2012.
Το Σάββατο 31 Μαρτίου 2012 θα παρουσιαστεί επίσης στο πατάρι του βιβλιοπωλείου Χάρτα η εγκατάσταση του Αστέρη Γκέκα “ Αναγνωστήριο ποιητών της πόλης”. (Διάρκεια ως τις 21/4/2012).
Για την έκθεση – εγκατάσταση “Είναι η ποίηση ένα καντήλι” ο Αστέρης Γκέκας σημειώνει:
“Στο σημερινό πούσι οι θεοί μίκρυναν. Αδύναμοι και ανίκανοι να σπείρουν ελπίδες, γυρίζουν καταφερτζήδες στην 'Αγορά' να πουλήσουν γης, ευσπλαχνία και ιδιωτική παιδεία ακόμα. Απέτυχαν. Πού να βρεις ελπίδα, πού να πιαστείς. Η ποίηση πάντα ήταν φάρος και οι ποιητές φαροφύλακες. Γυρίζει ο καιρός και διψούμε για νερό από καθαρή πηγή, ψάχνουμε λίγο λάδι για το καντήλι της πνευματικής μας υπόστασης, λίγο νερό στον Μίκη, τον πεσμένο ανάσκελα δυό μέτρα από τη Βουλή. Ψάχνουμε πίσω από τόνους βιβλίων να ξεθάψουμε τους ποιητές, πεθαμένους και ζωντανούς, στα πιο αρίφνητα ράφια των βιβλιοθηκών, στα δεξιά κι αριστερά της αδιαφορίας μας.Στην έκθεση αυτή βάζω τον ποιητή όχι να διακοσμήσει ή να παρουσιαστεί στο χώρο, αλλά να συνομιλήσει με τον αμέριμνο θαμώνα του καφενείου, τον επισκέπτη του βιβλιοπωλείου αλλά και τον διαβάτη της οδού Σκενδεράνη. Είναι μια τιμή μικρή στους ποιητές μας, ώστε να ξεπληρώσω ένα μικρό μέρος από την οφειλή που έχω προς αυτούς.”

Ο Αστέρης Γκέκας έχει πραγματοποιήσει δεκάδες εκθέσεις σε μουσεία και αίθουσες τέχνης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Εμπνέεται από την ποίηση - κυρίως την ελληνική. Κυριότερες σχετικές εκθέσεις-εγκαταστάσεις:

Βιβλιοθήκη 1ου Λυκείου Βόλου: Λογοτέχνες της Μαγνησίας και Η Γυναίκα στην ποίηση.

Νεάπολη Λακωνίας: “Λακωνική Σονάτα”: Αφιέρωμα στον Βατικιώτη ποιητή Γ. Παπούλια.
Λουτρό των Αέρηδων, Αθήνα: “Θυμήσου σώμα”: Αφιέρωμα στον Καβάφη.
Γκαλλερί Diana, Καφέ Γκρέκο, Αθήνα: Σελιδοδείκτες για τους ποιητές του Καφέ Γκρέκο.
Μουσείο της πόλη Τρικάλων- Κλιάφα, Τρίκαλα: Αφιέρωμα στον Κώστα Βίρβο.
Γκαλλερί Πάτση, Γιάννενα: Αφιέρωμα στον Μιχάλη Γκανά.
Κολλέγιο Αθηνών Peerce, Deree: Αφιέρωμα στην ποίηση του Μίκη Θεοδωράκη.
Πολυχώρος Μεταίχμιο, Αθήνα: “Είναι η ποίηση ένα καντήλι”.
Οινοποιείο Θ.Σταυράκη, Τύρναβος: 'Βάκχεια”: Εγκατάσταση με έργα αφιερώματα στην ποίηση του Μάρκου Μέσκου.
Βάμμα Νυκτός, Βόλος: Αφιέρωμα στον Χρήστο Μπράβο και άλλους Έλληνες ποιητές.
Ο Αστέρης Γκέκας είναι επίσης ο παραγωγός των ποιητικών Κυριακάτικων πρωινών στο Βάμμα Νυκτός 'Μικρές Κυριακές του Απόλλωνα” και μέλος της ομάδας 'Άσυλο ποιητών” που δραστηριοποιείται στο βιβλιοπωλείο Χάρτα.
Μέσα στο 2012 θα παρουσιάσει στα Τρίκαλα μεγάλο αφιέρωμα στον ποιητή Ηλία Κεφάλα, ενώ το Νοέμβρη, με την ευκαιρία της έκδοσης των απάντων του Μάρκου Μέσκου, θα παρουσιάσει αφιέρωμα στον ποιητή στον πολυχώρο των εκδόσεων Γαβριηλίδη.

Παρουσίαση του βιβλίου "Ο ρομαντικός γάτος του βυθού" των Χ. Μπουλώτη - Φ. Στεφανίδη και έκθεση ζωγραφικής

Το Σάββατο 17 Μαρτίου 2012, στις 12 το μεσημέρι, παρουσιάζεται το βιβλίο " Ο ρομαντικός γάτος του βυθού" από το συγγραφέα Χρήστο Μπουλώτη και την εικονογράφο Φωτεινή Στεφανίδη. Επίσης, εγκαινιάζεται έκθεση με τα πρωτότυπα ζωγραφικά έργα της Φωτεινής Στεφανίδη. Διάρκεια έκθεσης ως το τέλος Μαρτίου. Η εκδήλωση είναι συνδιοργάνωση με τις Παιδικές Βιβλιοθήκες του Δήμου Βόλου.
Ο Χρήστος Μπουλώτης γεννήθηκε στη Μύρινα της Λήμνου. Είναι αρχαιολόγος στην Ακαδημία Αθηνών. Διδάσκει στα μεταπτυχιακά τμήματα της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Από το 1987 ασχολείται συστηματικά και με την παιδική λογοτεχνία. Έχει εκδώσει μέχρι σήμερα εξήντα περίπου βιβλία, πολλά από τα οποία (Το άγαλμα που κρύωνε, Η παράξενη αγάπη του αλόγου και της λεύκας, Η κυρία Μίνα και η άνοιξη κλπ.)έχουν τιμηθεί με βραβεία τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Η Φωτεινή Στεφανίδη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962. Σπούδασε σχέδιο, ζωγραφική και φρέσκο στην ΑΣΚΤ. Ασχολήθηκε με την χαρακτική, το σχεδιασμό βιβλίου και την επιμέλεια εκδόσεων. Έχει πραγματοποιήσει δεκατρείς ατομικές εκθέσεις και έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις. Το έργο της έχει αποσπάσει είκοσι ελληνικές και διεθνείς διακρίσεις.

Έκθεση των Ελίκας Βλαχάκη, Σοφίας Δαϊσπύρου και Ήρας Βλαχάκη

Το Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012 στις 12 το μεσημέρι εγκαινιάζεται στο βιβλιοπωλείο – καφενείο ΧΑΡΤΑ (Σκενδεράνη 16Α-Β, Βόλος, τηλ: 2421033250) εικαστική έκθεση των Ελίκας Βλαχάκη, Σοφίας Δαϊσπύρου και Ήρας Βλαχάκη. Θα εκτεθούν έργα ζωγραφικής, μεικτής τεχνικής και κατασκευές.

Διάρκεια έκθεσης: 25 Φεβρουαρίου ως 15 Μαρτίου 2012

Η Ελίκα Βλαχάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963. Σπούδασε Γλυπτική και Διδασκαλία της Τέχνης στην Αγγλία. Ζει στην Αθήνα και στην Αίγινα. Θα παρουσιάσει φωτιστικά από χαρτί και κολάζ.

Η Σοφία Δαϊσπύρου γεννήθηκε το 1963 στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική στο Παρίσι (Ecole Nationale Superieure des Beaux Arts) και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές χαρακτικής στο Λονδίνο (Chelsea School of Art).
Απο το 1992 μέχρι σήμερα διδάσκει εικαστικά σε παιδιά.
Έχει κάνει εικονογραφήσεις σε περιοδικά, μεταξοτυπία σε ύφασμα, κατασκευές από ξύλο και χαρτί και συνεργάζεται με το Μουσείο Μπενάκη για την δημιουργία αντικειμένων, εμπνευσμένων από τις συλλογές του. Έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις. Θα εκθέσει έργα σε χαρτί με κάρβουνο και ξηρά παστέλ, σινική μελάνη και τέμπερα.
Η Ήρα Βλαχάκη γεννήθηκε το 1984. Σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών στο Παρίσι (Ecole Nationale Superieure des Beaux Arts). Ζεί και εργάζεται στην Αθήνα. Θα παρουσιάσει έργα μεικτής τεχνικής σε χαρτί (τυπώματα με τυπογραφικό μελάνι, τέμπερα).